Вёска Новы Спаск (ці Наваспаск) знаходзіцца на шляху з Крэва ў Смаргонь. З дарогі бачна няшмат, але калі заехаць на гару, можна пабачыць рэшткі цудоўнай уніяцкай царквы. Па словах мясцовых жыхароў, набажэнствы ў царкве вяліся па чарзе — на праваслаўны і каталіцкі лад. У час 1-ай сусветнай вайны царква апынулася на лініі фронту (белы фасад глядзіць ў расейскі бок). У час вайсковых дзеянняў будынак быў пашкоджаны і ужо не аднаўляўся. Жыхары вёскі перад вайной былі выселеныя ў Расею, і няшмат хто вярнуўся дадому пасля яе заканчэння. Потым, як вядзецца, цэглу з муроў пачалі разбіраць на гаспадарчыя патрэбы. Па-за храмам меўся цвінтар з пахаваннямі святароў. Але за савецкім часам і магільныя камяні былі раскрадзеныя мясцовымі жыхарамі (пуні ж для быдла будаваць трэба з чагосьці).

Некалькі год таму Мядзведзева Тамара Лукінічна (народжаная ў Новым Спаску, потым з’ехаўшая ў Расею, імя да шлюбу невядомае) спрабавала адбудаваць храм. Але з нейкага чынніку вырашана было змураваць новы будынак на невялікай адлегласці. Новая будоўля была не надта ўдалай, сродкаў не хапіла, і зараз новая царква пабудавана толькі да шыбаў першага паверху, працы спыненыя. Для набажэнстваў, што вядуцца раз у тыдзень, прыстасаваны толькі склеп. Сама Мядзведзева некалькі гадоў як знікла. Але мясцовыя жыхары вельмі цёпла яе згадваюць.