Kościół i klasztor brygidek
Wczesnobarokowe, fundacji marszałka wielkiego litewskiego Krzysztofa Wiesiołowskiego i jego żony Aleksandry, zbudowane w latach 1634-42. Klasztor brygidek istniał do 1908 roku, w którym objęły go nazaretanki. Kościół zamknięty w 1950 roku, wraz z klasztorem użytkowany był przez szpital psychiatryczny. W 1991 roku świątynię odzyskały nazaretanki.

Kościół pod wezwaniem Zwiastowania NMP jest jednonawowy, z półkoliście zamkniętym prezbiterium. Trójdzielną fasadę tworzą część środkowa i dwie narożne wieżyczki. Dolna część fasady ozdobiona jest pilastrami, nad którymi występuje rozbudowane belkowanie oraz biegnący wokół całej świątyni fryz ornamentalny, wykonany w technice sgrafitta. Szczyt i wieże wieńczą kute krzyże ozdobione motywem promieni słonecznych. Na uwagę zasługują wczesnobarokowe kamienne portale. Wnętrze nakrywa sklepienie kolebkowe z lunetami.

Trójskrzydłowy korpus klasztorny jest budynkiem dwukondygnacyjnym. We wnętrzach zachowały się dwie duże sale refektarza – na parterze i biblioteki – na piętrze. Budynek użytkowany jest przez szpital psychiatryczny.

Na terenie dawnego ogrodu klasztornego zachował się cenny drewniany lamus, zapewne z XVIII wieku. Jest to budowla dwukondygnacyjna, na planie prostokąta, wzniesiona z masywnych belek, nakryta wysokim, czterospadowym gontowym dachem, z dwukondygnacyjną galerią arkadową od frontu.

Zespół klasztorny otacza murowane wysokie ogrodzenie z pierwszej połowy XVII wieku, z dwiema narożnymi sześciobocznymi basztkami. Niegdyś takie basztki znajdowały się we wszystkich czterech narożnikach. Z czterech barokowych bram wiodących do wnętrza klasztoru zachowały się trzy. Na szczególną uwagę zasługuje brama znajdująca się naprzeciwko kościoła, bogato zdobiona za pomocą pilastrów i rozbudowanych gzymsów, zwieńczona szczytem z trójkątnym frontonem, nawiązująca kształtem do zwieńczenia fasady świątyni.

Grzegorz Rąkowski
Ilustrowany przewodnik po zabytkach kultury na Białorusi, Burchard Edition, 1997
(A.O.)