W myśl średniowiecznej tradycji bramy obronne miasta były zdobione obrazami świętych. Podobnie było i w Wilnie. Brama Miednicka takimi obrazami ozdobiona była z obu stron. Na fasadzie bramy od strony przedmieścia w niszy był fresk z wizerunkiem Chrystusa Zbawiciela, którego ślady znaleziono niedawno na murze niszy. Z czasem umieszczono tam olejny obraz, malowany na deskach dębowych, obecnie przechowywany w zbiorach Galerii Obrazów. W niszy bramy od strony miasta wisiał obraz Najśw. Panny Maryi z XVI w., namalowany na dębowych deskach. Do dziś pozostał w tym miejscu. Na przełomie wieków XVII-XVIII został przemalowany. Pod koniec wieku XVIII ubrano go w srebrną pozłacaną szatę. Około 1840 r. uszkodzone miejsca obrazu odrestaurował Kanuty Rusiecki. W 1927 r. obraz odnowił prof. Jan Rutkowski. 2 lipca 1927 r. odbyła się uroczysta koronacja obrazu.

Obrazy umieszczone na bramie przez dłuższy czas niczym specjalnym się nie wyróżniały. Dopiero w XVII w. w sąsiedztwie Bramy Miednickiej zamieszkali karmelici bosi, którzy od roku 1668 roztoczyli opiekę nad obrazem Najśw. Maryi Panny. W 1671 r. przy bramie zbudowano drewnianą kapliczkę. Obraz zasłynął z cudów. W 1715 r. drewniana kapliczka spłonęła, a na jej miejscu w 1729 r. wymurowano barokową kaplicę. W 1789 r. architekt Rossi dobudował do kaplicy schody i zamkniętą galerię. W latach 1828-1829 Karol Podczaszyński zrekonstruował kaplicę i galerię w stylu klasycystycznym i w tej postaci przetrwały one do naszych czasów.

Napis „Mater Misericordiae, sub tuum praesidium confugimus” („Matko Miłosierdzia, pod Twoją obronę uciekamy się”) Polacy, po zajęciu Wilna w 1920 r., usunęli i umieścili polski. W 1939 r., po odzyskaniu Wilna, napis został przywrócony, a z drugiej strony zamiast herbu polskiego umieszczono piękny krzyż.

Vytautas Šiaudinis